Distance to Office

Just measured it using Google Earth; Its..

- 28.15 kms (over Marathalli bridge)
- 39.55 kms (touching K.R.Puram flyover)

Almost 3.5 hours on cab everyday !!

I miss BMTC.

ತಿರುಪತಿ ತಿಮ್ಮಪ್ಪನ ದರ್ಶನ

ನಮ್ ಆಫೀಸ್ನಿಂದ ಒಂದಿಪ್ಪತ್ತೈದ್ ಜನ ತಿರುಪತಿ ತಿಮ್ಮಪ್ಪನ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ವಿ :

DHR

Oh man! I want to travel in this train!!!

ಆಗ - ಈಗ

ನನಗೆ ಆಗ್ಗಿಂದಾಗ್ಗೆ ಕಸಿವಿಸಿ ತರುವ ವಿಷಯವೆಂದರೆ, ಹಿಂದೆ ನಾನು ಕನ್ನಡ-ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ನಿಘಂಟನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ.. ಈಗ ಇಂಗ್ಲೀಷ್-ಕನ್ನಡ ನಿಘಂಟನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ.

‘ಇಗೋ ಕನ್ನಡ‘ ಖ್ಯಾತಿಯ ಪ್ರೊ. ಜಿ. ವೆಂಕಟಸುಬ್ಬಯ್ಯನವರ ನಿಘಂಟು ಅಂತರ್ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಯೂನಿಕೋಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಸಿಗುವಂತಾಗಿರುವುದು ಹರ್ಷ ತಂದಿದೆ.

http://www.baraha.com/nighantu/index.php

ಎಕ್ಸ್.ಪಿ. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ

ಅಂತೂ ಇಂತೂ, ಎಕ್ಸ್.ಪಿ. ಯ ಕನ್ನಡ ಪರಿಸರಕ್ಕೆ (GUI) ‘ಎವಾಲ್ವ್’ ಆದೆ (ಪವನಜರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು). ಅದರ ಒಂದು ನೋಟ ಇಲ್ಲಿದೆ..

ಎಕ್ಸ್.ಪಿ. ಕಾರ್ಯಾಚರಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಯೂನಿಕೋಡನ್ನು ಬಳಸಿ ಬೆಂಬಲಿಸಿದರೂ, ಅಪ್ಲಿಕೇಷನ್‌ಗಳು ಇನ್ನೂ ಹಳೆಯದಾದವುಗಳಾದ್ದು, ಅಕ್ಷರಗಳನ್ನು ansi ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದರಿಂದ ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ತೊಂದರೆಗಳಿವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, acdc (ಹಳೆಯ) ಅಪ್ಲಿಕೇಷನ್ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಹೆಸರಿಸಿದ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು (image/jpeg) ತೆರೆಯುವುದಿಲ್ಲ.

ಕನ್ನಡ user interfaceನ ಈಗಿನ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಂತೂ, ಪದಗಳ ಅನುವಾದ ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದವಾಗಿದೆ. closeಗೆ ‘ಮುಚ್ಚು’, runಗೆ ‘ಓಡಿಸು’ (ಇವು ತಪ್ಪೆಂದಲ್ಲ; ಇಂದಿನ ಭಾಷಾ ಬಳಕೆಯಲಿ ಅಭಾಸವಾಗಿವೆಯಷ್ಟೆ) ಇತ್ಯಾದಿ. ಆದರೆ, ತಂತ್ರಗ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ, ಸಂಬಂಧಪಡದ ಇಂಗ್ಲೀಷಿನ ಹಲವು ಪದಗಳ ಅನುವಾದ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿದೆ, ಸವಾಲಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಓದಿ.

ಹಾಗೂ, ಕನ್ನಡ ಒಪನ್ ಟೈಪ್ ಫಾಂಟಗಳ ಕೊರತೆಯಿದೆ. ಈಗಿರುವ Arial Unicode MS ಹಾಗೂ ಮೈಕ್ರೊಸಾಫ್ಟ್‌ನವರ ‘ತುಂಗ’ ಫಾಂಟ್‌ಗಳು ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಸಾಲವು. ಇಲ್ಲಿ ಓದಿ.

ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ನಲ್ಲಿ, ಮಾಹಿತಿ ತಂತ್ರಗ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಬಳಕೆಯ ಲಾಭ ಎಷ್ಟೆಂಬುದು ನಿಮಗೆ ತಿಳಿದೇ ಇದೆ.

A Turn Around

heart was heavy
grin on the face,
I was all down
cant say why

bunch of kids
on their school bus
were all at smiles,
waved me a bye

giant white cloud
stood from the rim,
like the Mt. Everest-
gave me a heavy sigh

[as i recall,]
was running hard
to catch my bus
and a stranger,
offered me a ride

was home early,
for any reason be-
she was happy
and so was I.

ರಾಷ್ಟ್ರಕವಿ ಜಿ.ಎಸ್.ಎಸ್.

“ಎಲ್ಲೋ ಹುಡುಕಿದೆ ಇಲ್ಲದ ದೇವರ…”

“…ಸ್ತ್ರೀ ಎಂದರೆ ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕೆ?”

ನಾನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಜಿ.ಎಸ್.ಎಸ್ ಕವನಗಳನ್ನು ಓದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಈ ಎರೆಡು ಕವನಗಳು ಸಾಕಲ್ಲವೆ - ಅವರ ಕವನಗಳ ಸತ್ವ, ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ತಿಳಿಯಲು?

DeTour Terror

The residents of the village werent any pleased with our detour, because our vehicles rised enormous amount of dust from the roads. On a monday (got to appreciate - they chose monday!) morning, there were a few helping people, hand signalling and allowing us enter the village from the ring road. It was a trap - which we realized only after seeing a lot of vehicles already blocked ahead.

The environment was beginning to get creepy. We were seeing drunkards- naturally, looking violent and speaking violent. A tinge of fear started to show up in all of us. It was as if they were about to start stone hits or manhandle people. (goosa kodovr thara).

[I can sort of compare to a scene from Khakee, where amithab and party are surrounded and fired upon from all sides :)]

We soon got off the cab, reached ring road and caught another cab of ours to reach office. As we learnt later, the situation wasnt that worse. It was just a ‘rasta roko’. Neither were the cabs damaged nor were the drivers hurt.

ಬಂಧ್

Deserted roads - people mostly indoors - no noise - rain, now and then - peaceful - fresh air - sanity…. hhhhhhm.. TRUE holiday! Reminded me of Mysore and my 4 yrs there. I just love the place. [I dont care if people call the city - lazy].

Vikas shankar describes here. Read more here.

Penambur Beach / Rafting on Seetha nadi

-Penambur beach-

-Hebri/Rafting-

Well, the pictures speak for themselves - we had been to peNambur beach (Oct 2) and rafting (seetha nadi, Hebri), the next day. Rafting was great experience, but a little disappointed that we didnt have waterproof camera - we couldn’t capture the rough rides.

One of the great survival stories in history:
Everybody wanted something more. So, our instructor(K) planned raft capsize. Well, the instruction given to us was not to panic. But, I did exactly that. I went beneath the overturned boat. Didnt know a thing what was going on. Gasping for air, searching for something to grab, drinking a lot of water - I was horrified. Soon I realized to stay calm (that I was wearing a life jacket & I would eventually float). In the meantime, K pulled me out with a lot of effort.. and so.. I am alive!

More!
In a place where the stream was slow, we all jumped out to float for a while. Soon, it started to rain heavily - so much so that we could hardly open our eyes. It was bliss! (Do I need to describe more?)

In the Ghats:

But, as always happens, there will be an unexpected package that made me more happy.

While going to mangalore, because of the bad roads, we were delayed. But, that made us start descend the ghats at the dawn (just what I wanted!). I was @ the window seat and my head was literally out, trying to grab as much as I could! If we were travelling in our car, we could have stopped to take some mindblowing, wallpaperable snaps! Well, no substitute for snaps but here is a poem I wrote:

Wild splendour

In the wee hours of
this day of october,
everything is damp
mist all-over,
I wait for him to lit
to see the wild splendour

Across the hill, along the edge
As I pass, I see this valley
more beautiful than before,
for, there is a cloud,
sailing through - the wild splendour

I see streams white
run down in haste,
a river in its birth -
flowing fierce
down the steeps,
over the rocks,
into - the wild splendour

I see this village -
with walls and roofs,
all turned green,
how it would be like -
(as always) I wonder
to have born here,
amidst - the wild wild splendour
with plenty for life
to savour.
__________________

A Journey and a Greeting:
On the day we left for mangalore, these things happened:

1. To my surprise, this person greeted me a “happy journey”
2. We were supposed to travel in a car. Its battery went down (we only came to know that after charging for 5 hrs).
3. After waiting for a long time, in the K.S.R.T.C bus stand, only one bus arrived. Before the bus could stop, 200 people were at its doors. We feared to be one among them. We marched towards Gandhi nagar.
4. We bought seats 23,24 and waited for the bus. The entire area was stinking (couldnt find a better place nearby). I suddenly feared chikungunya.
5. Harsh reality: our seats were 39,40 - the penultimate row! We read the situation well and decided to keep quiet.
6. We learnt how much our fellow passengers paid. There by, we learnt how big the topi was.
7. Enter the bad roads - we were in air most of the time (after all, it was an air bus)

[I still believe that (a) is no way related to (b)-(g)]

3 is company

This time, we miss u even more, maaru. Have a nice trip :-)

ಜೋಗ ಬ್ಲಾಗ

ಭಾಗ ೧:

ಈ ವರ್ಷ ಶರಾವತಿ ಮೈದುಂಬಿ ಹರಿದಿದ್ದಾಳೆ. ಲಿಂಗನಮಕ್ಕಿ ತುಂಬಿದೆ. ಜೋಗ ಜಲಪಾತದ ವೈಭವವನ್ನು ಟೀವಿ ಹಾಗೂ ಇಮೈಲಿನಲ್ಲಿ ಕಳೂಹಿಸಿದ ಫೋಟೋಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಪುಳಕಿತನಾದೆ. ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಹೊರಡಲು ನಿರ್ದರಿಸಿದೆ. ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಪುಸಲಾಯಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆ. ಥರಾವರಿ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ನೀಡಿ ಎಲ್ಲರೂ ನುಣುಚಿಕೊಂಡರು. ಕೊನೆಗೆ ಒಬ್ಬನೇ ಹೋಗಬೇಕೆಂಬ ವಿಪರೀತದ ನಿರ್ದಾರಕ್ಕೆ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಆಫೀಸಿನ ಗೆಳೆಯರ ತಂಡವೊಂದು ಹೊರಟಿತ್ತು. ನಾನೂ ಅವರೊಡನೆ ಸೇರಿದೆ.

ಯಾ‌‍‍ರಾರು?: ವಿಕಾಸ್, ಮಿಥುನ್(ದಾ), ರಾಧೇಶ್, ಮಧು, ರವಿ, ನಾನು, ಕೃಷ್ಣ ಮತ್ತವನ ಇಬ್ಬರು ಸ್ನೇಹಿತರು. ಒಟ್ಟು ‘ಒಂಭತ್ತು’ ಮಂದಿ.
ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ: ಶನಿವಾರ ಜೋಗ ನೋಡುವುದು. ಸಂಜೆಯೊಳಗೆ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಯಾವುದಾದರೂ ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ನೋಡಿ, ಸಂಜೆ ಸಾಗರಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗುವುದು.
ತಯಾರಿ: ೧. ರಿಜರ್ವೇಷನ್ - ಶುಕ್ರವಾರ ರಾತ್ರಿ, ಬೆಂಗಳೂರು-ಸಾಗರ / ಶನಿವಾರ ರಾತ್ರಿ, ಸಾಗರ-ಬೆಂಗಳೂರು, ೨. ಬಟ್ಟೆ ಬರೆ (ರವಿಗೆ optional) ೩. ತಿನ್ನಲು ಏನಾದರೂ (non-junk)
ಅವಧಿ: ಕೇವಲ ಒಂದು ದಿನ - Just one day!

ಮೊದಲೇ ನಿರ್ದರಿಸಿದಂತೆ ಕ.ರಾ.ರ.ಸಾ.ಸಂ ನಿಲ್ದಾಣದ ೪ನೇ ಪ್ಲಾಟ್‌ಫಾರ್ಮಿನಲ್ಲಿ ಸೇರಿದೆವು. ಬಸ್ಸು ಹೊರಡಬೇಕಿದ್ದಿದ್ದು ೯:೧೫ ಕ್ಕೆ. ಹೊರಡುವುದಿರಲಿ, ಬಸ್ಸೇ ಬರಲಿಲ್ಲ.. ೧೦ ಘಂಟೆಯಾದರೂ! ಒಂಭತ್ತೂ ಮಂದಿ ಬಸ್ಸನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ನಿಲ್ದಾಣದ ತುಂಬ ಅಲೆದದ್ದಾಯಿತು. ‘ಬಸ್ಸೆಲ್ಲಿ? ಯಾವಾಗ ಬರುತ್ತೆ?’ ಎಂದು ಕೇಳಿದವರನ್ನೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕೇಳಿ ಬೈಸಿಕೊಂಡೆವು. ಎಲ್ಲರದ್ದೂ ಒಂದೇ ಉತ್ತರ. “ಇಲ್ಲೇಕೆ ಬಂದಿರಿ? ೪ನೇ ಪ್ಲಾಟ್‌ಫರ್ಮಿನಲ್ಲೇ ಇರಿ.. ಇನ್ನೇನು ಬರುತ್ತೆ”

ಆಗ ನಾನು -

“ಇರದ ಬಸ್ಸಿಗೆ ರಿಜರ್ವೇಷನ್ ಮಾಡಿಸಿ
ನಿಲ್ದಾಣ ಅಲೆದೊಡೆಂತಯ್ಯ?”

ಎಂದಾಗ ಯಾರೂ ನಗಲಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೆ ನಿಲ್ದಾಣದ ಕಂಟ್ರೋಲರ್, ವಾಕಿ-ಟಾಕಿ ಯಲ್ಲಿ “ಎಲ್ಲಿದ್ಯಲೆ ಬೋಳಿಮಗ್ನೆ” ಎಂದಾಗ ಬಸ್ಸು ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ‘ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಜಾಮಿ’ನಿಂದ ಹೊರಬಂದು ನಮ್ಮೆದುರು ನಿಂತಿತು!

ಬಹಳ ದಿನಗಳ ನಂತರದ ಪ್ರಯಾಣವಾದುದರಿಂದಾಗಿಯೂ (ಇಲ್ಲಿ ಕುಮಾರಪರ್ವತದ ಚಾರಣವನ್ನು ನೆನೆಯಬಹುದು) , ಜೋಗದ ಸಿರಿ ನೋಡುವ ಕಾತರದಿಂದಾಗಿಯೂ ಬಸ್ಸು ಹೊರಟಾಗ ಏನೋ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಸಮಾದಾನ, ಸಂತೋಷವಿತ್ತು. ನಾನೂ, ವಿಕಸೂ(genius:)), ಇಂಥಹ ಕೆಲವು ಅನಿಸಿಕೆ-ವಿಚಾರಗಳ ವಿನಿಮಯ (”ತಿಳಿ ಹರಟೆ”) ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ತಿಪಟೂರು ಬಂದೇಬಿಟ್ಟಿತು. ಒಂದೇ ಉಸಿರಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನೂರಿನ ಹಿರಿಮೆ-ಗರಿಮೆಗಳನ್ನು ಬಣ್ಣಿಸಿ, ನನ್ನ ಮನೆ, ಶಾಲೆ, ಕಾಲೇಜು, ಹೈಸ್ಖೂಲು, ಕೆರೆ ಕಟ್ಟೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕತ್ತಲಲ್ಲೇ ತೋರಿಸಿದೆ. ಅವನೂ ಪಾಪ “ಎಲ್ಲಿ?” ಎನ್ನದೆ.. “ಹೌದಾ, ಹೌದಾ” ಎನ್ನುತ್ತ ತನ್ನ ಪ್ರೌಢಿಮೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಿದ. ಭಲೇ!

ಮಾರ್ಗ ಮದ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಸ್ಸು “ಚಾ” ಗಾಗಿ ನಿಂತಿತು (ಅಂದರೆ ಡ್ರೈವರ್ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ). ಆ ಜಾಗ “somewhere on NH206″ ಎನ್ನುವಂತಿತ್ತು! ಅಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಂಡದ್ಯಾವುಡೂ ಸ್ವಚ್ಛವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಈ ನಡುವೆ “Mutants/Arnold Schwazzneggar/Terminator” ಎಂದು ರವಿ enact ಮಾಡಿ ತೋರಿಸಿದಾಗ ನಕ್ಕಿದ್ದೇ ನಕ್ಕಿದ್ದು (ಹೆಚ್ಚು ವಿವರಣೆ ಇಲ್ಲಿ ಬೇಡ).

ಶಿವಮೊಗ್ಗ ದಾಟುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ಬೆಳ್ಳಗಾಗಿತ್ತು. ಇಬ್ಬನಿ ಮುಸುಕಿದ ಹೊಲ, ಗದ್ದೆ, ಅರೆಕಾಡುಗಳನ್ನು ಅರೆಮಂಪರಿನಲ್ಲಿ ಸವಿಯುತ್ತಾ ಸಾಗರದಲ್ಲಿಳಿದಾಗ ೬ ಘಂಟೆ.

ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಒಂದು ಹೋಟೆಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಹಲ್ಲುಜ್ಜದೆ ತಿಂಡಿ ಕಾಫಿ ತಿಂದು, ದಿನದ ಪ್ಲಾನ್ ಮಾಡಿದೆವು - ಟಾಟಾ ಸುಮೋ ಬಾಡಿಗೆ ಹಿಡಿದು ಜೋಗ + ಸಹಸ್ರಲಿಂಗೇಶ್ವರ(ಆಘನಾಶಿನಿ ನದಿಯ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಸಹಸ್ರ ಲಿಂಗಗಳು) + ಹೊನ್ನೆಮರಡು ನೋಡಿ ಸಂಜೆ ೮ ರೊಳಗೆ ಸಾಗರಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗುವುದು.

ಭಾಗ ೨ - ಜಲಪಾತ ಜಿಗ್ಞಾಸೆ:
ಜೋಗವನ್ನು ತಲುಪಿದಾಗ ನಿರಾಶರಾದೆವು. ನಿರೀಕ್ಷಿದಷ್ಟು ನೀರಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾವು ಟೀವಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಡದ್ದು ಆಗಸ್ಟ್ ೧೭ರ ಜಲಪಾತ. ಆ ದಿನ ಲಿಂಗನಮಕ್ಕಿಯಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ನೀರು ಹೊರಬಿಡಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದರಿಂದ ಆ ದಿನ ಅಷ್ಟು ನೀರಿತ್ತೆಂದು ತಿಳಿಯಿತು. we were unlucky.

ಸುಮ್ಮನೆ ಹರಿಯುವುದಕ್ಕೂ, ಒಂದೆಡೆ ಎತ್ತರದಿಂದ ಬಿದ್ದು ಹರಿಯುವುದಕ್ಕೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೇನು? ಜಲಪಾತ ಏಕಿಷ್ಟು ಮನೋಹರ? ಕೆಲವೇ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದು ಹರಿದು ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುವ ದೃಷ್ಯಕ್ಕೇಕಿಷ್ಟು ತುಡಿತ?… ಬೀಳುವಾಗ ಏರುವ ರಭಸಕ್ಕಾಗಿ? ಭೋರ್ಗರೆಯುವ ಶಬ್ದ ನಿನಾದಗಳಿಗಾಗಿ? ಮುತ್ತಿನಂತೆ ಹೊಳೆವ ನೀರಿನ ಬಿಂದುಗಳಿಗಾಗಿ? ಕಗ್ಗಲ್ಲನ್ನು ಕೊರೆಕೊರೆದು ಕಡೆವುದಕ್ಕಾಗಿ? ಬೀಳುವಾಗ ನಿಲ್ಲುವ ಕ್ಷಣದ ಸ್ಥಬ್ದತೆಗಾಗಿ? ಪ್ರಪಾತ-ನದಿಗಳ ಸಮ್ಮಿಳನದ ಅಪರೂಪತೆಗಾಗಿ? ನಮ್ಮೊಳಗಿನ ಜೀವಜಲದ ಸ್ಪಂದನದಿಂದಾಗಿ? …. “ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಯಾವುದು ಹಿತ? ಯಾವುದು ಅಹಿತ”? ಎಂಬಿತ್ಯಾದಿ ಜಿಗ್ಞಾಸೆಯಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸು ಮುಳುಗಿ ಹೋಯಿತು.

ಇರಲಿ. ಪರವಾಗಿಲ್ಲ. ‌ಮೇಲಿಂದ, ಕೆಳಗಿಂದ, ಬದಿಯಿಂದ - ಎಲ್ಲಾ ಕೋನಗಳಿಂದಲೂ ಜಲಪಾತವನ್ನು ಕ್ಯಾಮೆರಾದಲ್ಲಿ ಸೆರೆಹಿಡಿದೆವು. ನೋಡನೋಡುತ್ತ, ನನಗೆ ಜೋಗಕ್ಕಿಂತ, ಗಗನ ಚುಕ್ಕಿ ಭರ ಚುಕ್ಕಿಗಳೇ ಹೆಚ್ಚು ಭವ್ಯ ಹೆಚ್ಚು ರಮಣೀಯ ಎನಿಸಿತು. ಆದರೆ -

“ಜೋಗದ ಸಿರಿ ಬಳುಕಿನಲ್ಲಿ….”,
“ಮಾನವನಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಮೇಲೆ …”

ಎಂದು ಕವಿಗಳ ಬಾಯಲ್ಲಿ ನಲಿದಿದೆಯೆಂದರೆ ಇದು ಮೇರು ನಿಜ.

ಭಾಗ ೩:
ಜಲಪಾತದ ಪಾದಕ್ಕೆ ಇಳಿದು ಹತ್ತಿದುದರಿಂದ ನಮ್ಮ ದೇಹಗಳು ನಾರುತ್ತಿದ್ದವು. ಫ್ರೆಶ್ ಆಗಲು ಹತ್ತಿರದ ಮಿನಿ ಜಲಪಾತದ ಪ್ರೋಗ್ರಾಮ್ ಇತ್ತು. ಆದರೆ ಅದು ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ೪ ಜನ ನಿಲ್ಲಬಹುದಾದಂಥಹ ಸ್ಥಳ. ಅಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಹಿರಿಯರು (ಮುದಿಯ ಎಂದರೆ ನೀವು ‘ಸಂಸ್ಕಾರ ಇಲ್ಲದವನು’ ಎನ್ನಬಹುದು) ಸ್ನಾನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು ಬೇರೆ. ಅವರನ್ನು ಓಡಿಸಿ ಅಥವಾ ಅವರೊಡನೆ share ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಸರದಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವ ವ್ಯವಧಾನ ಯಾರಿಗೂ ಇಲ್ಲದ್ದರಿಂದ ಸೀದಾ ಸಹಸ್ರಲಿಂಗೇಶ್ವರಕ್ಕೆ ಹೊರಟೆವು.

ಒಂದು ಇಕ್ಕಟ್ಟಾದ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಕ್ರೇನ್ ವಾಹನ ಬದಿಗೆ ಕುಸಿದಿದ್ದರಿಂದ ಬಳಸು ದಾರಿ ಹಿಡಿಯಬೇಕಾಯಿತು. ನಮಗೆ ಬೋರ್ ಅಗದಂತೆ ಪಂಡಿತ್ ರವಿಜೀ-ಯವರು ಹಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗಲೇ, ಅವರ ಕಂಠ ಸಿರಿ, ಅಪಾರ ಗ್ಞಾನ ಭಂಡಾರದ ಪರಿಚಯ ನಮಗಾಗಿದ್ದು. ಯಾರೊಬ್ಬರೂ ಬಾಯ್ತೆರೆಯಲಿಲ್ಲ… ಯಾವ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿಯೂ! ಇನ್ನು ಅವರನ್ನು ನೇರ ದೃಷ್ಠಿಯಿಂದ ನೋಡುವ ದೈರ್ಯ ಯಾರಿಗೆ?

ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಹೊಲ ಗದ್ದೆಗಳು. ನಾನು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆಂದೂ ಕಾಣದಷ್ಟು ಎಳೆ ಹಸಿರನ್ನು ಅಂದು ಕಂಡೆನು! ವಿಶೇಷವಾಗಿ ತಾಳಗುಪ್ಪಕ್ಕೆ ಹೋಗುವಾಗ ನೇರ ರಸ್ತೆಯ ಇಬ್ಬದಿಯಲ್ಲಿನ ಆ ವಿಸ್ತಾರ ಹಸಿರ ಸಿರಿ!! ಅದು ವರ್ಣಿಸಲಸಾಧ್ಯ.

ಯಾವ ಋತುವಿನದಿದು
ಯಾವ ದಿನ?ಎಳೆ ಪೈರು
ಎಳೆ ಹಸಿರು
ಕಂಗೊಳಿಸುವ ದಿನ

ಹಸಿರರಸುವ ಮನದಲಿ
ತಣಿಯದ ಉತ್ಸಾಹ
ಉಕ್ಕಿಸುವ ದಿನ

ಭುವಿಯಲ್ಲಿ
ಬಣ್ಣ ಬೇರಿಲ್ಲದ ದಿನ!
ಇದು ಯಾವ ದಿನ!

ನನಗಂತೂ ಜೀಪಿನಿಂದ ಇಳಿದು ಆ ಪೈರುಗಳ ಮದ್ಯೆ ಓಡಿ, ಹಾರಿ, ತೇಲಬೇಕೆನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ, ಫೋಟೋ ತೆಗೆಯಲೂ ಸಹ ಸಮಯವಿರಲಿಲ್ಲ… we were imprisoned by Time!

ಸರಿ. ಸಹಸ್ರ ಲಿಂಗೇಶ್ವರ ತಲುಪಿದೆವು. ನದಿ ರಭಸದಿಂದಲೆ ಹರಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ಒಳಗಿಳಿಯಲು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತುಸು ಭಯ. ನದಿಯ ತಳದಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣು-ಮರಳಿಗಿಂತ, ಬಂಡೆ ಕಲ್ಲುಗಳೇ ಹೆಚ್ಚು… ಆದುದರಿಂದ, ಬಂಡೆಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡೇ ಅವುಗಳ ಬದಿಯಲ್ಲೇ ಸಾಗಿ, ಒಂದು ಸುರಕ್ಷಿತ ಜಾಗ ಸೇರಿದೆವು. ಈಜು ಬರುವವರು ಒಂದಿಷ್ಟು ಅತ್ತಿತ್ತ ಈಜುವ ಸಾಹಸ ಮಾಡಿದರು.

ವಿಕಾಸ ತನ್ನ ರುದ್ರಾಕ್ಷಿ ಮಾಲೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ. ಲಿಂಗದ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಶಿಲ್ಪ ಸಿಕ್ಕರೆ ಪುಣ್ಯವೆಂದು ಹೇಳಿದಾಕ್ಷಣ ಮಿಥುನ ಮರಳನ್ನು ಕೆದಕಿ ಜಾಲಾಡತೊಡಗಿದ. ರವಿ ತನ್ನ ಚೇಷ್ಟೆಗಳನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದ. ತಿರುಪತಿ ತಿಮ್ಮಪ್ಪನ ಭಂಗಿಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಿ ಫೋಟೋ ಹೊಡೆಸಿಕೊಂಡ. ನಾನು ಚಳಿಗೆ ‘ದಂತ ಕಟಕಟ’ ರಾಗ ಹಾಡಿ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ರಂಜಿಸಿದೆ.

ಅಷ್ಟೇ.. ಮುಳುಗಿ ಬಿದ್ದು, ನಕ್ಕು ನಲಿದು, ಒಂದು ಸುದೀರ್ಘ ಸ್ನಾನ ಮುಗಿಸಿ ಹೊರಬಂದೆವು. ರವಿಯ ತಿಂಗಳ ಸ್ನಾನ ಮುಗಿದಿತ್ತು. ಮುಂದಿನ ಸ್ಟಾಪ್ - ಹೊನ್ನೆಮರಡು.

ಭಾಗ ೪:
ಹೊನ್ನೆಮರಡಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದು ವೇಸ್ಟ್ ಆಯಿತೆನ್ನಬಹುದು. ಹೋಗುವುದರೊಳಗಾಗಿ ಕತ್ತಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಬೋಟಿಂಗ್ ಮಾಡಲು ಸಮಯವಿರಲಿಲ್ಲ. ಲಿಂಗನಮಕ್ಕಿ backwaters ನೋಡಿಕೊಂಡು, ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ರಿಲ್ಯಾಕ್ಸ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಎರೆಡು ದಿನ ಬಂದು ಇದ್ದು ಹೋಗುವ ಪ್ಲಾನ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಹಿಂದಿರುಗಿದೆವು. ಆಗಲೇ ರವಿ - ‘ಶಾರ್ಕ್ ಓಡಿಸುವ ವಾಟರ್ ಪ್ರೂಫ್ ವಾಚ್’ ಬಗೆ ತಿಳಿಸಿದ್ದು!

‌ಹಿಂತಿರುಗುವಾಗ ತಾಳಗುಪ್ಪದ ಬಳಿ ರಸ್ತೆಯ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಜೀಪ್ ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಹೊಲಗದ್ದೆಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ, ಜೋಗದಿಂದ ಹೊರಡುವ Hi-Tension ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಚ್ ಲೈನ್‌ಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ‘ರಸಸಂಜೆ’ ಸವಿದೆವು.

ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ… ನಾವು ಸೇಫಾಗಿ ಸಾಗರಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದಾಗ ಸುಮಾರು ೮ ಘಂಟೆ.

ಆ ಹೋಟೆಲ್ ಈ ಹೋಟೆಲ್ ಎಂದು ೨-೩ ಕಿ.ಮಿ. ನಡೆದು ಸುಸ್ತಾಗಿ, ಸಿಗುವ ಊಟವೂ ಸಿಗದೆ ಅರೆ ಬರೆ ಊಟ ಮಾಡಿ, ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಟೈಮ್ ಪಾಸ್ ಮಾಡಿ ಬಸ್ ಹತ್ತಿದೆವು. ಎಚ್ಚರವಾದಾಗ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿದ್ದೆವು! ಶಿವಮೊಗ್ಗ/ಸಾಗರ/ಸಿರಸಿ ಗಳಲ್ಲಿ ಬೀಳದ ಮಳೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತಿತ್ತು!

-ಚೇತನ್ ಪಿ
೯ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೨೦೦೬

ನನ್ನ ಮನೆ

ಎದುರಿಗೊಂದು ಬಯಲು
ಅದರಲೊಂದು ಪುಟ್ಟ ಶಾಲೆ
ಅದರಾಚೆಗೊಂದುದ್ಯಾನ
ಅದೋ ಮರೆಯಲಿದೆ ನೋಡು -
ನನ್ನ ಗೂಡು

ಬಯಲ ಸುತ್ತಲ
ಮರಗಳಡಿಯಲಿ
ಜಿಗಿವ ನಲಿವ ಚಿಣ್ಣರ ನೋಡು
ಅವರ ಎಳೆಗೊರಳಿನ ಇಂಪಿನಲಿ
ನಾಡಗೀತೆಯ ಕೇಳು

ಬೆಳ್ಮುಗಿಲ ಕೆಳಗೆ
ಹಸಿರೆಲೆ ಕೊಂಬೆಗಳ
ಚಿತ್ತಾರದ ಚಪ್ಪರ ನೋಡು
ಅದರಲಿ ಉದಯರವಿಯ
ಕೋಲ್ಬಿಸಿಲೊಮ್ಮೆ ನೋಡು

ಹಸಿರೊಲದಲಿ
ತೇಲುವ ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿಯ ನೋಡು
ಬಿರುಮಳೆಯೊಳಗೆ
ತೆಂಗಿನ ತೋಟದ ನಡುವೆ
ಮರೆಯಾಗುವ ಸೊಗಸು ನೋಡು

ದೂರದೂರಲಿ ಎಲ್ಲಿದೆಲ್ಲ…
ಮತ್ತೆ ಬಾರದೆ ಇರನೇನು
ನನ್ನೂರ ನನ್ನ ಮನೆಗೆ
ನೆನಪುಗಳ ಜೊತೆಗೆ

-ಚೇತನ್ ಪಿ
೨೩-೦೮-೨೦೦೬

ನಿನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ

ನಿನ್ನೆ ನೀ ಮುಗಿಲಂಚಿಗೆ ಜಾರಿ
ಮರೆಯಾದ ಮೇಲೆ
ಭುವಿಗೆಲ್ಲ ಬಂಗಾರ ಹೊದಿಸಿ
ಮರೆಯಾದ ಮೇಲೆ
ಹೇ ಉದಯರವಿ,
ಎನಾಯಿತೆಂದು ನಾ ಹೇಳಲೆ?

ಎಂದಿಲ್ಲದ ತಂಗಾಳಿ
ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಬೀಸಿದಾಗ
ಮೈ ಮನ ಅರಳಿತ್ತು
ಆಗ ನೆಲದಲಿ ಕಾರ್ಮೋಡದ ನೆರಳಿತ್ತು!

ಗುಡುಗಾರ್ಭಟ ಸಿಡಿಲ್ಮಿಂಚು…!
ಆ ವೈಭವವ ಹೇಗೆ ಬಣ್ಣಿಸಲಿ ನಾ…?
ಮಳೆಯ ಸದ್ದು ಕೇಳದಾಗಿತ್ತು!
ನೀನಿಲ್ಲದೆಯೂ ನೋಡು
ಬಾನೆಲ್ಲ ಬೆಳಕಾಗಿತ್ತು!

ರಾತೋರಾತ್ರಿ…
ರಾತೋರಾತ್ರಿ…
ನೀನಿರದ ವೇಳೆ…
ಬೆಂದ ಜೀವಗಳಿಗೆಲ್ಲ
ಮರುಜನ್ಮ ಬಂದಿತ್ತು!

ನೋಡು ಬಾ ಉದಯರವಿ..
ನಿನ್ನದೇ ಹೊಂಗಿರಣಗಳ ಪ್ರತಿಫಲನದಲ್ಲಿ…
ಹೊಸಜೀವ ಕಳೆಯ
ನೋಡು ಬಾ…

-ಚೇತನ್ ಪಿ
೧೭/೦೫/೨೦೦೬