ನೆಮ್ಮದಿ

ಧುಮುಕುವ ಹನಿ
ಧರೆಗೆ ಮುತ್ತಿಡಲು
ಹೊಮ್ಮುವ ತೃಪ್ತಿಯ ತರಂಗಗಳು
ಕಳವಳದ ಮನಸಿಗೆಷ್ಟೋ ನೆಮ್ಮದಿ

ಹೊನ್ನಿನ ಎಳೆಬಿಸಿಲಿಗೆ
ಮುಖವೊಡ್ಡಲು, ರೆಪ್ಪೆಯೊಳಗೆ
ಮೂಡುವ ಬೆಚ್ಚನೆ ಬೆಳಕಿನ ಹಿತ
ಒತ್ತಡದಲಿ ಒತ್ತಿದ ಮನಸಿಗೆಷ್ಟೋ ನೆಮ್ಮದಿ

ನಿರ್ಜನ ರಸ್ತೆಯಲಿ, ನಿಶ್ಯಬ್ಧದಲಿ
ಒಂದೇ ಗತಿಯ
ಹುಚ್ಚು ನಡಿಗೆಯ ಲಯ
ದಣಿದ ಮನಸಿಗೆಷ್ಟೋ ನೆಮ್ಮದಿ

ಹೋದ ರಜೆಯಲಿ
ಊರ ಮನೆಯಲಿ
ತಾಯ್ ತೊಡೆಯಲಿ ತಲೆಯನಿಟ್ಟ ನೆನಪು
ದಿಕ್ಕೆಟ್ಟ ಮನಸಿಗೆಷ್ಟೊ ನೆಮ್ಮದಿ

ಕಣ್ತುಂಬಿ ಎದೆಯುಕ್ಕುವ
ಆ ಘಳಿಗೆ, ಆ ನಿಮಿಷದಲಿ
ಸಾಲು ನಿಲ್ಲುವ ಭಾವ ಪದಗಳು
ತಲ್ಲಣಿಸಿದ ಮನಸಿಗೆಷ್ಟೋ ನೆಮ್ಮದಿ

-ಚೇತನ್ ಪಿ
೨೫-೦೪-೨೦೦೫

ನಮ್ಮ ಮಹಾನಗರಿ

ಉರಿಬಿಸಿಲಿನೊಳು ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಕಾಣುವ
ಒಂದ್ನಾಲ್ಕು ಮರಗಳು
ಆ ಮರಗಳ ತೂತು ಛತ್ರಿಯ ಒಳಗೆ ತೂರುವ
ಒಂದ್ನಾಲ್ಕು ಕಿರಣಗಳು

ದುರ್ನಾತದ ಚರಂಡಿಯ ಪಕ್ಕದ
ಬಿಡಿಏ ಉದ್ಯಾನ
ಆ ಉದ್ಯಾನದೊಳು ಚಿಮ್ಮುವ ಕಾರಂಜಿಯ
ತಂಪನೆ ನೀರಿನ ಸಿಂಚನ

ವಾಹನಗಳ ಕರ್ಕಶ ಸದ್ದು,
ಕಪ್ಪು ಹೊಗೆಯ ನಟ್ಟ ನಡು
ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ತೇಲಿ ಬರುತಲಿಹುದು
ಆಕಾಶವಾಣಿಯ ಸುಮಧುರ ಹಾಡು

ಕೈ ಚಾಚಿದರೊಬ್ಬ ಸಿಗುವನು
ಅಷ್ಟೊಂದು ಇಕ್ಕಟ್ಟು
ಈ ಇಕ್ಕಟ್ಟಿನಲಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿದೆ
ಅವಿಭಕ್ತ ಕುಟುಂಬದ ಒಗ್ಗಟ್ಟು

ಮಹಾನಗರಿಯಲ್ಲಿಂದೂ ಅಳಿದಿಲ್ಲ
ಜಾತಿ ಮತಗಳ ಬೇಧ
ಈ ಬೇಧವ ಭೇಧಿಸುತಲಿದೆ
ಮನುಜತೆಯ ಸಹಜ ಸ್ನೇಹ ಸಂಬಂಧ

ಹತ್ತು ಭಾಷೆಯ ನೂರು ಸೀಮೆಗಳ
ಜನ ಮನಗಳದಿದು ಸಂಗಮ
ಆ ಸಂಗಮದೊಳೂ ಕಂಗೊಳಿಸುತಿದೆ
ಕನ್ನಡದ ನಿತ್ಯೋತ್ಸವದ ಸಂಭ್ರಮ

ಚೇತನ್ ಪಿ
೨೦-೦೪-೨೦೦೫

ಜೀವಜಲವೇ

ನನ್ನೊಡಲ ಜೀವಜಲವೇ,
ನಿನ್ನೊಡಲ ಈ ಜೀವವ ಸಲಹು ಬಾ
ಬಾ ತಾಯಿ, ಬಂದೇ ಬಾ,
ಈ ನಿನ್ನ ನನ್ನ ಮೈದುಂಬಿ ಬಾ…ನಿನ್ನೆಲ್ಲಾ ಆಕಾರಗಳಲಿ
ನಿನ್ನೆಲ್ಲಾ ವರ್ಣಗಳಲಿ
ನಿನ್ನೆಲ್ಲಾ ಗುಣಗಳಲಿ
ನಿನ್ನೆಲ್ಲಾ ರೂಪುಗಳಲಿ
ನಿನ್ನೆಲ್ಲಾ ಶಕ್ತಿಗಳಲಿ
ನಿನ್ನೆಲ್ಲಾ ವ್ಯಾಪ್ತಿಗಳಲಿ
ನಿನ್ನ ಒಡಲಾಳ ಜೀವಕೋಟಿಗಳಲಿ
ಶೂನ್ಯದ ತಳ ಸೇರುವೆ
ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಕೈ ಮುಗಿವೆ
ಬಾ ತಾಯಿ, ನೀ ಬಂದೇ ಬಾ…

ನಿನ್ನ ಗುಡುಗು ಗದ್ದಲಕೆ
ನಿನ್ನ ಸಿಡಿಲು ಮಿಂಚಿಗೆ
ನಿನ್ನ ರೋಷ ರಭಸಕೆ
ಉಸಿರ ಬಿಗಿ ಹಿಡಿದು ಕಾದಿಹೆ ನಾ
ಬಾ ತಾಯಿ, ನೀ ಬೇಗ ಬಾ…

ಇಳೆಯೊಳು ಉಕ್ಕಿ ಬಾ
ಕಡಲೋಳು ಕೊಚ್ಚಿ ಬಾ
ಗಗನವ ಮುಚ್ಚಿ ಬಾ
ಎಂತಾದರೂ ಬಾ
ಬಿರಿದ ಬಾಯ್ಗಳ ಮುಚ್ಚು ಬಾ
ಬಾ ತಾಯಿ, ನೀ ಬಂದೇ ಬಾ…

ಹಸಿರು ಎಲೆಗಳಲಿ
ಅವುಗಳ ನೆರಳಿನಲಿ
ನೆಲದ ತಂಪಿನಲಿ
ಮಣ್ಣಿನ ಕಂಪಿನಲಿ
ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲಿನಲಿ
ಅದರ ಬಿಂಬಗಳಲಿ
ನಮ್ಮೆಲ್ಲಾ ಜೀವನಾಳಗಳಲಿ
ಮೈ ಬೆವರ ಬಿಂದುಗಳಲಿ
ನದಿ ಕೆರೆ ತೊರೆಗಳಲಿ
ಹಳ್ಳ ಕೊಳ್ಳಗಳಲಿ
ಝರಿ ಜಲಪಾತಗಳಲಿ
ನಮ್ಮೆಲ್ಲಾ ಆನಂದ ಭಾಷ್ಪಗಳಲಿ
ನೆಲೆಸು ಬಾ
ಉಳಿಸು ಬಾ
ಬಾಳಿಸು ಬಾ…

ಬಾ ತಾಯಿ, ನೀ ಬಂದೇ ಬಾ,
ನಿನಿಲ್ಲೇ ನೆಲೆಸು ಬಾ

-ಚೇತನ್ ಪಿ
೧೨-೦೪-೨೦೦೫