ನಾ ಕಂಡ ದೈವ

ರವಿವಾರದ ಸಂಜೆಯೊಂದು
ಹೊರಟೆ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಲೆಂದು
ಸಾಲು ಸಲಾಗಿ ಜನ ನಿಂತಿರಲು
ಗೇಟಿನಾಚೆ ನಾ ಕಾಯುತಿರಲು
ಚಾಚಿತ್ತು ಒಂದು ಕೈ
ಎನೋ ಬೇಡಿತ್ತು ಆ ಕೈ

ಹತ್ತು ವರ್ಷದ ವಯಸು
ಹರಿದ ಮಾಸಿದ ಧಿರಿಸು
ಸೊಂಟದಲ್ಲೊಂದು ಕೂಸು
ಯೋಚಿಸಲಿಲ್ಲ ಮನಸು
ಕೈಗಿಟ್ಟೆ ನಾಲ್ಕು ಕಾಸು

ಸಿನಿಮಾ ಮರೆತಿದ್ದೆ
ಅವಳನೇ ನೋಡುತಲಿದ್ದೆ
ಕೊಂಡಳಿಷ್ಟು ತಿನಿಸು
ಬಯ್ಗಿಡಲು ನಕ್ಕಿತು ಕೂಸು

ನಗುತಲಿದ್ದಳು,
ನಗಿಸುತಲಿದ್ದಳು, ಮುತ್ತುಗರೆಯುತಿದ್ದಳು
ಅದೆಂಥ ಮಮತೆ! ವಾತ್ಸಲ್ಯದ ಒರತೆ
ಕುಲಕೆ ಕೀರ್ತಿ, ಇದ್ಯಾವ ಶಕ್ತಿ?
ಯಾರು ಕರುಣಿಸಿದ ವರದ ಪ್ರಾಪ್ತಿ?

ಕೈ ಮುಗಿದೆ,
ನಾ ಕಂಡ ಆ ದೈವಕೆ

-ಚೇತನ್ ಪಿ
೦೧/೦೩/೦೫